4. WIERSZYKI MATEMATYCZNE
"Umiem liczyć do dziesięciu" (przedstaw ruchowo wierszyk)
Na jeden- klaśnij, na dwa skocz,
trochę w lewą stronę zbocz.
Na trzy machnij nogą prawą
ale zrób to bardzo żwawo.
A na cztery- mrugnij okiem,
pięć- maszeruj równym krokiem.
Sześć- oznacza podskok w górę,
jakbyś chciał przeskoczyć górę.
Siedem to jest kroczek w prawo,
osiem- możesz bić już brawo.
A na dziewięć- "liczba" krzyknij!
I na koniec stojąc w miejscu
wolno policz do dziesięć
"Rowery" (połóż się na plecach i przedstaw ruchowo wierszyk)
Jeden, dwa, trzy, cztery wyruszamy na rowery.
Pięć, sześć, siedem, osiem kto pokona nas na szosie.
Dziewięć no a potem dziesięć, chcemy pierwsi być na mecie.
"Nogi" ( narysuj )
W sieci nad dużymi drzwiami,
wisi pająk z ośmioma nóżkami.
Nad nim pszczoła gra,
sześć włochatych nóżek ma.
"Trójkątna bajka" - Danuta Wawiłow (narysuj)
Była raz sobie skała bardzo dziwna, TRÓJKĄTNA,
stał na tej skale pałac, bardzo dziwny, TRÓJKĄTNY.
W pałacu tym na tronie bardzo dziwnym, TRÓJKĄTNYM,
zasiadał król w koronie, bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
i patrzył z okna wieży bardzo dziwnej, TRÓJKĄTNEJ,
na dzielnych swych rycerzy, bardzo dziwnych, TRÓJKĄTNYCH.
Aż kiedyś raz dworacy na szczerozłotej tacy
przynieśli mu śniadanie wykwintne niesłychanie-
a było to nieduże zwyczajne jajko kurze,
bardzo dziwne, OKRĄGŁE.
I krzyknął król: "No wiecie!
Toż to prawdziwa bajka!
Pomyślcie, że na świecie
są takie cudne jajka!
Więc niech mi odtąd wszędzie
OKRĄGŁYM wszystko będzie!
Dworacy- nieboracy zabrali się do pracy
i w ciągu jednej chwili, jak kazał tak zrobili.
I odtąd stała skała, bardzo dziwna, OKRĄGŁA,
a na tej skale pałac, bardzo dziwny, OKRĄGŁY,
w pałacu zaś na tronie, bardzo dziwnym, OKRĄGŁYM,
zasiadał król w koronie, bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
i patrzył z okna wieży bardzo dziwnej, OKRĄGŁEJ,
na dzielnych swych rycerzy, bardzo dziwnych, OKRĄGŁYCH.